Շատերի մոտ արմատավորված է այն թյուր կարծիքը, որ Հայաստանի իշխանությունը Pashinyan & Co.-ի ձեռքում է. Ո՛չ և կրկին ո՛չ: Հայաստանում իշխանությունը վաղու՜ց արդեն թյուրքերի ձեռքում է, տիկնայք և պարոնայք:
Հայաստան պետությունը միջնորդավորված զավթված է թյուրքերի կողմից՝ «հայկական Էլչիբեյի» առաջնորդությամբ, և նրանք համբերատար, քայլ առ քայլ կազմաքանդում են այն: Իրականությունը իսկապես դաժան ու ողբերգական է, բայց բոլոր դեպքերում նրա հետ առերեսվելուց չպետք է խուսափել, զի իրավիճակից ելքի տարբերակ, թեկուզ վերջինը, ծայրահեղը, այնուամենայնիվ կա: Իսկ ելքը ազգային-ազատագրական պայքարի դրոշ բարձրացնելն է, այլևս բացառվում է այս իրավիճակից քաղաքական և քաղաքակիրթ մեթոդներով դուրս գալը: Թյուրքը մեր տանն է, թյուրքը նստած է մեր գահին և վերջին նախապատրաստություններն է տեսնում հրի ու սրի մատնելու ամբողջ Հայաստանը՝ Արցախից մնացած փշրանքները ներառյալ:
Կործանման եզրին են մեր ընտանիքները, կործանման եզրին է Հայաստան պետությունը, կործանման եզրին է Հայրենիքը, և բոլոր ՀԱՅԵՐԸ պարտավոր են մի կողմ դնել ամեն տեսակի տարաձայնություններն ու լծվել Հայրենիքի ազատագրման գործին՝ ով ինչպես կարող է: Անչափ կարևոր առաքելություն ունեն իրականացնելու Վեհափառ երկու Հայրապետերն ու Սփյույռքի համահայկական ազդեցիկ կառույցները: Պայքարն ինքը կծնի առաջնորդներին, որոնք էլ կհամակարգեն գործընթացները: Խոսելու, բացատրելու ժամանակը սպառված է՝ եկել է գործելու ժամանակը: Հայաստանն ու Արցախը պետք է ազատագրվեն թյուրքական տիրապետությունից, և հիմնական «լուծ քաշողները» դատապարտված են լինելու հայաստանցիներն ու ռուսահայությունը: 21-րդ դարի հայոց ազգային-ազատագրական պայքարի մեկնարկը հասունացած է, մնում է լինի այդ մեկնարկի կայծը, որից կբռնկվի հրդեհը: Կայծն էլ սարերի հետևում չէ:
Պատրաստ եղեք բոլորդ:
Աստված օգնական ազգիս հայոց:
Արգամ Պողոսյան